donderdag 19 november 2015

Dresses from the past

Fashion is not something
that exist in dresses only.
Fashion is in the sky,
in the street,
fashion has to do with ideas,
the way we live,
what is happening.
 
Coco Chanel 
 
 
Het is november, maar ik heb nog regelmatig
 mijn zomerjas aan, en een paar dagen geleden
knipte ik de laatste rozen van de rozenstruik in onze tuin.
Binnenshuis ben ik bezig met een soort van 'herfstschoonmaak'.
Dit gaat, wegens een laag energiepeil,
in een heel rustig tempo,
maar beetje bij beetje wordt er van alles opgeruimd,
schoongemaakt en opgeknapt.
Sommige oude spullen, die geen functie meer hebben,
gaan weg, andere dingen krijgen een nieuwe bestemming. 
 

 
Ook in mijn 'innerlijk huis'
ben ik aan het opruimen en schoonmaken.
Gedachten en zorgen die geen doel (meer) dienen,
 of die niets toevoegen, mogen worden opgeruimd.
Niet haalbare wensen kunnen worden weggezet.
Ik moet (mag ;-)) een vernieuwde balans vinden
omdat ik al lange tijd, zowel fysiek als mentaal, overbelast ben.
Ook dat proces gaat in kleine stapjes
en gaat soms gepaard met tranen,
en met vallen en opstaan.
 
 
Door deze schoonmaak- en opruimprocessen,
zowel vanbuiten als vanbinnen,
loop ik als het ware door mijn eigen geschiedenis.
En zo kom ik ook allerlei kleine schatten tegen,
die ik tijdens mijn leven heb verzameld
en die mij dierbaar zijn.
Die zorgvuldig bewaard blijven
of een mooie plek krijgen.
 
 
In een eerder bericht (zie hier)
liet ik een van mijn eerste jurkjes zien.
In een stoffige doos op zolder
-met nog uit te zoeken kleding (wat stond die daar al lang)-
vond ik nog een jurkje, wat door mijn moeder is gemaakt.
Mijn moeder naaide vroeger veel van onze kleding
en leerde mij, en mijn zussen, ook de kneepjes van het vak.
 
 
 
 
Al op jonge leeftijd maakte ik kleertjes
voor mijn poppen en barbies,
en wat later ook kleding voor mezelf. 
Ik was denk ik een jaar of 14/15,
toen ik deze witte jurk van India katoen maakte.
Het bovenstuk versierde ik met schaduwborduurwerk.
 

 
Een andere jurk, die uit de doos kwam, is een oude verkleedjurk
die vroeger dienst deed als prinsessenjurk.
Deze jurk hadden we gekregen van een tante,
en lijkt me een originele jaren 50 jurk.
Ik kan hem (of moet ik zeggen haar) nog steeds aan.
(deze foto's maakte ik eind september)
 

 
 Vervolgens haalde ik een -voor mij wel heel speciale- jurk
uit een plastiek hoes: mijn trouwjurk!
De jurk is gemaakt van ivoorkleurige zijde,
en droeg ik, met een big smile op mijn gezicht,
op een mooie lentedag in 1997.
 

 
De jurk die de pop draagt is gemaakt van de stof
van de trouwjurk (uit 1956) van mijn moeder.
Er moet ook nog een bijpassend tasje zijn,
die heb ik nog niet gevonden.
 
 
 Dan een laatste jurk die voor mij heel bijzonder is:
de jurk die ik vorig jaar kocht voor de bruiloft van mijn stiefdochter.
(Voor deze gelegenheid mocht er natuurlijk diep in de buidel getast worden.)
Ik droeg de vintage-achtige jurk
(van het Deense merk Edith & Ella) met een parelketting,
hooggehakte schoenen en een bijpassende blazer ;-).
 

 
Ik hou van jurken met een knipoog naar vervlogen tijden.
Een paar jaar geleden kreeg ik het boek Droomjurken.
 
 
Hierin staan patronen van jurken die zijn geïnspireerd op 'beroemde jurken'
van bv. Bette Davis, Jackie Kennedy, Audrey Hepburn, e.a..
 


 
Bij het zien van zoveel mooie jurken werd Muis helemaal enthousiast,
en wilde ook graag een nieuwe jurk.
Met stippen en mooi opgestikt sierband.
En ja... een muizenjurkje is snel gemaakt.
 


 
Tot slot....
Toen ik dit bericht nog eens bekeek,
zag ik dat er op heel veel foto's een roos staat afgebeeld.
Niet eens zo zeer bewust, maar ik vind het wel een mooi symbolisch beeld.
De roos als symbool voor liefde, schoonheid en het leven.... 
 
 
 
Just remember, in the winter
Far beneath the bitter snow
 Lies the seed, that with the sun's love
 In the spring, becomes the rose
 
(Bette Midler-The Rose)
 
 


8 opmerkingen:

  1. Wat heb je mooi beschreven hoe je je voelt. Herkenbaar Livina, die balans opnieuw vinden ...
    Maar als je accepteert dat het een zoektocht is, dan komt de rest wel. En soms moet je weer opnieuw 'wegen'.
    Geweldig dat je al die mooie jurkjes nog hebt! De herinneringen komen wel weer boven als je ze tevoorschijn haalt. Net als jij naaide ik ook al jong en mijn moeder maakte ook alles zelf, tot mantels aan toe.
    Prachtig blogbericht!

    Groetjes, Elizabeth

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat mooi geschreven en wat heb je er prachtige foto's bij. Fantastisch dat je al die jurken bewaart hebt. Zo zie je maar, te snel iets weg gooien is ook niet goed. ;-) Ik hoop dat je gauw je energie weer een beetje terug hebt. En ondertussen succes met de herfst schoonmaak. Een opgeruimd huis is ook een opgeruimd hoofd. (Althans een beetje.) XX Esther

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Met dit mooie beeldverhaal roep je ook bij mij vele herinneringen op Livina! Dank je voor het delen. En dit troost me:

    Just remember, in the winter

    Far beneath the bitter snow

    Lies the seed, that with the sun's love

    In the spring, becomes the rose.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een mooi bericht met prachtige herinneringen.
    Je liet mij ook even terug gaan in de tijd.....
    Muis is vast heel blij met haar nieuwe jurk.

    Fijn weekend met de nodige rust.

    Lieve groet,
    Mapi

    Mapi

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een prachtige herinneringen!
    Ik zie ineens kleine jurkjes die mijn moeder voor mij heeft gemaakt.
    En muis voelt zich vast comfortabel in haar kleding nu het kouder gaat worden.
    Ik wens je ook heel veel sterkte met je gezondheid en om de balans te vinden.

    Liefs, Gerry

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik kom hier via Anita.
    Wat heb je een prachtig blog!
    Meteen helemaal gelezen en genoten.
    De foto's de sfeer.
    Geweldig mooi!

    groetjes, Franca.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat een prachtige post heb je gemaakt. Ik heb genoten van al die jurken. Ik draag zelden een jurk maar kan er wel van genieten. Vooral van de jaren vijftig jurken!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Wat weer een prachtige blogpost. Zo is het, opruimen in huis en opruimen in het innerlijk huis. In de herfst laten bomen hun blad vallen, veel te zwaar om in de winter mee te blijven staan.
    Het was me het reisje wel, dat je gemaakt hebt.
    Bedankt voor het delen, ik laat het bezinken.
    Zo'n zeepdoosje met een roos er op hadden wij vroeger ook.

    Warme groet
    Anita

    Pas: volgend zomer gaan wij naar Denemarken (bij leven en welzijn). Ik ga eens opzoeken of het huis van Karen Blixen daar in de buurt is.

    BeantwoordenVerwijderen