dinsdag 17 februari 2015

Fountain of youth

There is a fountain of youth:
it is your mind,
your talents,
the creativity you bring to your life
and the lives of the people you love.
When you learn to tap this source,
you will have truly defeated age.

Sofia Loren


(foto: Science Museum London)



Bovenstaande quote stond op een van de kaarten
 die ik voor mijn verjaardag kreeg.♡
Mijn verjaardag was bijzonder leuk,
en ik ben reuze verwend
met allerlei mooie kaarten, berichtjes, cadeautjes
en onverwachte verrassingen.



Ik wil jullie bedanken voor de
hartverwarmende berichtjes en felicitaties!!

Hartelijk welkom aan nieuwe volgers!


donderdag 12 februari 2015

De dag waarop ik 50 werd...


12 februari 1965
Een moeder in een groot ziekenhuisbed.
Een zuster -in een wit gesteven schort-
 loopt gespannen heen en weer,
ze buigt zich over de vrouw heen 
en zegt op strenge toon:
'denk erom, niet persen!'
Ze haast zich op weg om de dokter te halen.
Placenta praevia...
ze weet dat er ernstige complicaties kunnen optreden.


De dokter komt, doet onderzoek
en zegt dan met kalme stem:
'laat dat kind toch persen.'
Een week platte bedrust heeft er voor gezorgd 
dat de placenta is gedraaid,
de baby kan geboren worden.
Vanaf dan gaat het heel snel.
 Op het moment dat de vader de verloskamer binnenkomt
(in de vroege ochtend gebracht door de buurman)
geeft de baby haar eerste teken van leven...


Thuis liggen de grote zusjes nog in bed,
samen met opa en oma.
Tot er een telefoontje komt
en opa met luide stem naar boven roept:
jullie hebben een zusje gekregen!
Er waren waarschijnlijk in die dagen
behoorlijk wat meisjes geboren
want toen de zusjes later op de dag
in het ziekenhuis aankwamen,
troffen ze de baby in een bedje
met een blauw dekentje...
De roze dekens waren op!


Dit verhaal werd iedere verjaardag
opnieuw weer verteld...
ik hing dan aan mijn moeders lippen.
Mijn vader vertelde 
dat het een wonder was geweest
dat ik er ben.
Mijn moeder had enkele jaren voor mijn geboorte
een ingreep ondergaan
en er was haar verteld
dat ze waarschijnlijk geen kinderen
meer zou kunnen krijgen.



En zie daar...toch een derde dochter en zusje!




Ik ben blij met alle spulletjes
die mijn ouders zo zorgvuldig hebben bewaard.


Het is wel duidelijk wat mijn lievelingskleur was...


En dan is het 12 februari 2015...
(ik maak maar even een grote stap
anders gaat het wel een héél lang bericht worden ;-))


Tussen geboorte en vandaag ligt een heel leven.
Lief en leed,
het deed me groeien tot wie ik nu ben...
 Ik voel me rijk en ben dankbaar voor
het wonder van mijn leven
en bijzonder blij met
mijn geweldige man,
onze prachtige kinderen
(stiefdochter/schoonzoon, stiefzoon en zoon)
mijn familie en vrienden...

50 jaar, toch wel een mijlpaal!!!
Als kind (en later ook wel)
 waren 50 jarigen in mijn beleving  
 wel behóórlijk oud,
maar nu ik zelf 50 ben,
voel ik mij niet eens zo ver verwijderd 
van mijn jonge jaren...

Wat gaat de tijd toch snel....


Ik vier mijn verjaardag vandaag
en in het weekend,
middels een dagje uit
met mijn gezin, leuk!
Er zijn plannen voor een feest
ergens verderop in het jaar...

Dit shirt zat vanmorgen in een van mijn pakjes :-)...


Hoe zou het vandaag zijn met al die andere meisjes,
die onder een roze dekentje lagen?
En hoe zou het die strenge zuster zijn vergaan...
Zou ze nog eens hebben teruggedacht
aan die dag, 50 jaar geleden?
Mijn felicitaties aan alle Sara's!

Ik wens jullie een fijne dag!

xxx



maandag 9 februari 2015

Reaching for the stars

Keep your eyes on the stars and your feet on the ground...
(Theodore Roosevelt)



(lamp - Edward Otten )


(poster-sticker klik)

Als kind was ik vaak aan het zingen,
ik wilde zangeres worden!
Vooral voor het slapen gaan
zong ik allerlei liedjes.
Soms waren dat zelfbedachte liedjes
op een verzonnen melodie.
Zo was er een liedje over de toren van onze stad
en de zon die zo mooi scheen op het plein.
Een ander liedje bestond slechts uit een zin,
-altijd blijf ik een vrolijke ster-
die zich minstens drie keer herhaalde...



(illustratie: Pinterest - Elsa Beskow) 

Het is goed
me deze kinderlijke vrolijkheid te herinneren,
op dagen waarop de zon niet schijnt
en een bewolkte hemel
geen lichtpuntjes laat zien.

Ik heb de ster altijd een mooi symbool gevonden.
Er was een periode dat ik (zonnen, manen en) sterren spaarde,
in allerlei vormen en toepassingen.


(illustratie: Agnes Loonstra (elke dag een ding))

 Hoewel ik allang gestopt ben met het verzamelen van sterren
(die waarschijnlijk elders rondzweven,
misschien wel gevallen of inmiddels uitgedoofd zijn),
zijn er hier in huis nog steeds wel sterren te vinden...

Zoals afgelopen december in onze huiskamer....

 

....en in een geborduurde versie....
 


(Het schellekoord kocht ik voor € 0,20 (!) bij de kringloop,
een heel leuk winters tafereeltje,
het mag nog even blijven hangen... 
Tafeltje: De Winkel )

.....en verder op de koelkast en in de keuken....


.


......en in onze werkkamer....




                                                           Ik zing nog steeds regelmatig
                                                          allerlei zelfverzonnen  teksten,
die zomaar ineens komen bovendrijven,
  als ik bijvoorbeeld op de fiets zit,
of aan het afwassen ben.
Echt fraai klinkt het vast niet ;-),
een zangeres ben ik nooit geworden....

Dit brengt me tot slot bij een heel mooi nummer
van Karin Bloemen...
(we zijn vorige week naar de voorstelling Witte Nar geweest
 en ze zong dit nummer aan het einde van de avond,
het was prachtig!)

If you can't sing, be the song....