donderdag 12 februari 2015

De dag waarop ik 50 werd...


12 februari 1965
Een moeder in een groot ziekenhuisbed.
Een zuster -in een wit gesteven schort-
 loopt gespannen heen en weer,
ze buigt zich over de vrouw heen 
en zegt op strenge toon:
'denk erom, niet persen!'
Ze haast zich op weg om de dokter te halen.
Placenta praevia...
ze weet dat er ernstige complicaties kunnen optreden.


De dokter komt, doet onderzoek
en zegt dan met kalme stem:
'laat dat kind toch persen.'
Een week platte bedrust heeft er voor gezorgd 
dat de placenta is gedraaid,
de baby kan geboren worden.
Vanaf dan gaat het heel snel.
 Op het moment dat de vader de verloskamer binnenkomt
(in de vroege ochtend gebracht door de buurman)
geeft de baby haar eerste teken van leven...


Thuis liggen de grote zusjes nog in bed,
samen met opa en oma.
Tot er een telefoontje komt
en opa met luide stem naar boven roept:
jullie hebben een zusje gekregen!
Er waren waarschijnlijk in die dagen
behoorlijk wat meisjes geboren
want toen de zusjes later op de dag
in het ziekenhuis aankwamen,
troffen ze de baby in een bedje
met een blauw dekentje...
De roze dekens waren op!


Dit verhaal werd iedere verjaardag
opnieuw weer verteld...
ik hing dan aan mijn moeders lippen.
Mijn vader vertelde 
dat het een wonder was geweest
dat ik er ben.
Mijn moeder had enkele jaren voor mijn geboorte
een ingreep ondergaan
en er was haar verteld
dat ze waarschijnlijk geen kinderen
meer zou kunnen krijgen.



En zie daar...toch een derde dochter en zusje!




Ik ben blij met alle spulletjes
die mijn ouders zo zorgvuldig hebben bewaard.


Het is wel duidelijk wat mijn lievelingskleur was...


En dan is het 12 februari 2015...
(ik maak maar even een grote stap
anders gaat het wel een héél lang bericht worden ;-))


Tussen geboorte en vandaag ligt een heel leven.
Lief en leed,
het deed me groeien tot wie ik nu ben...
 Ik voel me rijk en ben dankbaar voor
het wonder van mijn leven
en bijzonder blij met
mijn geweldige man,
onze prachtige kinderen
(stiefdochter/schoonzoon, stiefzoon en zoon)
mijn familie en vrienden...

50 jaar, toch wel een mijlpaal!!!
Als kind (en later ook wel)
 waren 50 jarigen in mijn beleving  
 wel behóórlijk oud,
maar nu ik zelf 50 ben,
voel ik mij niet eens zo ver verwijderd 
van mijn jonge jaren...

Wat gaat de tijd toch snel....


Ik vier mijn verjaardag vandaag
en in het weekend,
middels een dagje uit
met mijn gezin, leuk!
Er zijn plannen voor een feest
ergens verderop in het jaar...

Dit shirt zat vanmorgen in een van mijn pakjes :-)...


Hoe zou het vandaag zijn met al die andere meisjes,
die onder een roze dekentje lagen?
En hoe zou het die strenge zuster zijn vergaan...
Zou ze nog eens hebben teruggedacht
aan die dag, 50 jaar geleden?
Mijn felicitaties aan alle Sara's!

Ik wens jullie een fijne dag!

xxx



8 opmerkingen:

  1. Wat een mooi verhaal! ik ben ook blij dat je er bent! Anders kon ik dit mooie verhaal niet lezen en de prachtige foto's niet zien. Wat heb je dat allemaal mooi gedaan. Gefeliciteerd met je verjaardag en veel plezier op je dagje uit en het feest wat nog gaat komen. Dikke zoen Esther

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Allereerst van harte met je 50e, een mooie leeftijd, ha, ha, ik ben het nu bijna een jaar...
    Wat een mooi verhaal om door te vertellen, een wonder, mooi dat je ouders het ook zo beleefden.
    Je hebt er een prachtige post van gemaakt met al die mooie spullen!
    Geniet van je feestjes..heerlijk.

    Lieve groet, Eefie

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Allereerst van harte gefeliciteerd met je 50e verjaardag! Ik hoop dat je mooie dagen hebt gehad!
    En wat een mooi verhaal heb je verteld en zo bijzonder.
    Leuk dat je nog zoveel spullen uit het verleden hebt.
    Wat leuk dat je een bezoek aan mijn blog bracht en voor je aanmelding. Hartelijk welkom! Ik word ook jouw volger.

    Lieve groet,
    Gerry

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een leuk verhaal!
    Herkenbaar dat je aan de lippen van je ouders hangt als ze de verhalen vertellen over je geboorte en over de tijd toen je klein was.
    Fijn hè ouder worden, dat het je gegund is.
    Dat er een soort rust is, de meeste strijd gestreden en dan nu een 'pluk de vruchten' moment.

    Mooi al die oude spulletjes van vroeger, met liefde bewaard dat zie je zo.

    Fijn weekend, dikke kus van Katrien.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een leuk verhaal!
    Herkenbaar dat je aan de lippen van je ouders hangt als ze de verhalen vertellen over je geboorte en over de tijd toen je klein was.
    Fijn hè ouder worden, dat het je gegund is.
    Dat er een soort rust is, de meeste strijd gestreden en dan nu een 'pluk de vruchten' moment.

    Mooi al die oude spulletjes van vroeger, met liefde bewaard dat zie je zo.

    Fijn weekend, dikke kus van Katrien.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. gefeliciteerd... wat een leuk stukje heb je erover geschreven.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Was nog even lekker aan het rondkijken op je blog... :-)
    Wat een ontzettend mooi stukje vind ik dit! Qua foto's en qua tekst...
    Liefs, Mirjam.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. :-) Welkom bij de club van 50... Ik ben vorig jaar ook 50 geworden en heb een enorm feest gegeven. Ik ben namelijk getrouwd op mijn verjaardag. Wat leuk datje nog zoveel spullen hebt uit je kinder jaren.

    Lieve groet, dinah en ik volg je terug....

    BeantwoordenVerwijderen